Introwertyk: kto to taki? Jakie są cechy introwertyka?
Według teorii Carla Gustava Junga typy osobowości można podzielić ze względu na kierunek energii psychicznej, która ujawnia się w dominującej postawie człowieka wobec świata. Może to być postawa ekstrawertyczna, gdzie dana osoba kieruje i czerpie swoją energię życiową z interakcji ze światem, z tego, co na zewnątrz. Introwersja to z kolei postawa, która charakteryzuje się czerpaniem energii psychicznej z własnego wnętrza. Według szwajcarskiego psychologa i psychiatry każdy z ludzi przejawia obie postawy, jednak zawsze jedna z nich jest dominująca, dlatego możemy określić kogoś mianem introwertyka lub ekstrawertyka.
Introwertyk to osoba, która nie potrzebuje wielu bodźców zewnętrznych. Kiedy długo będzie obecna w głośnych, tłocznych miejscach, poczuje się raczej zmęczona niż ożywiona. Osoba o cechach introwertycznych ma bogate życie wewnętrzne, lubi analizować, wyobrażać sobie różne rzeczy, chętnie spędza czas samodzielnie, rozwijając swoje zainteresowania.
Nie każdy introwertyk jest nieśmiały, ponieważ osoby introwertyczne decydują się na mniejszą liczbę kontaktów z innymi (lub mniejszą ich intensywność), nie z powodu lęku przed oceną, odrzuceniem (co jest charakterystyczne dla osób nieśmiałych), a jest to ich świadomy wybór – ograniczenie nadmiernej stymulacji interakcjami z ludźmi.
U niektórych osób z dominacją introwersji może się pojawiać niechęć do grupowych aktywności, znaczna powściągliwość w reakcjach oraz wyrażaniu emocji. Raczej wolą inwestować czas i energię w bliskie, choć nieliczne przyjaźnie, niż otaczać się wieloma znajomymi.
Często osoby introwertyczne są bardzo dobrymi i cierpliwymi słuchaczami, szczególnie w relacji jeden na jeden. W grupowych spotkaniach chętnie włączają się do rozmowy, kiedy temat jest dla nich ciekawy i mają poczucie, że się na nim znają.
Wspiera funkcjonowanie układu nerwowego, pomaga w redukcji zmęczenia, skraca czas potrzebny na zaśnięcie. Zawiera magnez, L-tryptofan, melatoninę, niacynę (wit. B3), ryboflawi...
Introwertyk czy ekstrawertyk? Definicje
Osoby ekstrawertyczne czerpią energię życiową z interakcji z ludźmi, doświadczania świata zewnętrznego. Potrzebują stymulacji: rozmów, aktywności, spotkań w większej grupie, aby czuć się spełnionymi i zadowolonymi.
Introwertycy najlepiej czują się w swoim towarzystwie lub w trakcie spotkań z bliskimi, zaufanymi osobami w małym gronie. Wolą poznawać swój świat wewnętrzny: myśli, odczuć, wyobrażeń. Zbyt duża stymulacja jest dla nich przytłaczająca i raczej zniechęca ich do angażowania się w grupowe przedsięwzięcia.
Ekstrawersję i introwersję można przedstawić na kontinuum, każdy człowiek ma określone nasilenie danej postawy. Żadna z nich nie jest ani lepsza, ani gorsza, obie postawy mają swoje zalety i wady, a unikalne cechy jednostki mogą się sprawdzać w konkretnych zawodach, sytuacjach czy relacjach.
Część osób naturalnie może być introwertykami, preferować życie wewnętrzne, odznaczać się dużą potrzebą spędzania czasu samodzielnie, jednak w toku socjalizacji (procesu przystosowania do wymagań społeczeństwa, któremu jest poddawany każdy człowiek w czasie wychowania w rodzinie, szkole i grupach rówieśniczych) osoba introwertyczna może prezentować dużo cech uważanych za ekstrawertyczne, ponieważ są one społecznie bardziej nagradzane. Osoby towarzyskie, lubiące pracę w grupie, chętnie nawiązujące kontakty z innymi, są często bardziej lubiane, postrzegane jako osoby pogodne, życzliwe, chętne do pomocy i wsparcia.
Test na introwertyka. Czy jestem introwertykiem?
Pierwszym krokiem do zweryfikowania, czy przyjmujemy w życiu postawę introwertyczną, czy ekstrawertyczną, jest samoobserwacja. Co to oznacza w praktyce? Poznanie swoich preferencji, dotyczących spędzania czasu wolnego, samopoczucia w sytuacjach społecznych; zauważenie swojego zadowolenia lub trudności w planowaniu, organizowaniu i przeżywaniu czasu bez towarzystwa innych osób. Warto zaobserwować, czy spotkania z przyjaciółmi, krewnymi dodają nam energii, czy raczej po takich wydarzeniach potrzebujemy czasu tylko dla siebie, jesteśmy przebodźcowani i zmęczeni. Obserwacja swoich preferencji oraz naturalnych sposobów funkcjonowania pomaga określić, która z postaw przeważa.
Jednym ze sposobów dowiedzenia się, jaka postawa przeważa u konkretnego człowieka, jest możliwość wykonania profesjonalnych testów psychologicznych u psychologa. Jednym z kwestionariuszy mierzących cechy osobowości, w tym nasilenie ekstrawersji jest Test NEO-FFI (koncepcja tzw. wielkiej piątki autorstwa Paula Costy i Roberta McCrea). Test mierzy pięć czynników osobowości tj. neurotyczność, ekstrawersję, otwartość na doświadczenia, ugodowość i sumienność.
Innym testem psychologicznym, który również mierzy nasilenie ekstrawersji-introwersji jest Inwentarz Osobowości Eysencka (EPI), który sprawdza również nasilenie cech neurotyczność-stabilność.
Testy psychologiczne najlepiej wykonać u psychologa oraz razem z nim zinterpretować wyniki, ponieważ każdy człowiek jest niepowtarzalny i istnieje wiele niuansów w obszarze osobowości, które testy psychologiczne mogą pominąć.
Polecany przy zaburzeniach funkcji poznawczych, demencji starczej, trudnościach w zapamiętywaniu, powikłaniach po przebytych udarach i urazach, a także w przypadku chorób neur...
Życie introwertyka i życie z introwertykiem. Zaakceptuj to!
Znajomość siebie oraz tego, co sprzyja naszej energii życiowej, może nam bardzo ułatwić życie. Świadomość bycia osobą bardziej introwertyczną powoduje, że nie będziemy się zmuszać do rzeczy, które nam nie służą, a wypada je robić – takie jak np. chodzenie na duże wydarzenia społeczne, częste spotkania w dużym gronie, wybieranie pracy opartej na częstym i intensywnym kontakcie z wieloma ludźmi lub grupami osób.
Rozpoznanie swoich mocnych stron, jak w przypadku introwertyka – skrupulatności, dokładności, dokładnej analizy, czy samodzielności – pomaga wybrać zawód, w którym introwertyk nie tylko się sprawdzi, ale będzie też cenionym współpracownikiem i ekspertem.
Relacje społeczne nie muszą być wyzwaniem dla introwertyka, jeśli zaakceptuje i zaakcentuje to, że woli mniejsze grupy lub spędzanie czasu jedynie z drugą osobą. Dobre poznanie swoich potrzeb, a także swoich atutów, pozytywnie rzutuje na samoocenę, co może przekładać się na większe umiejętności nawiązania i podtrzymania relacji.
Introwertyk nigdy nie będzie potrzebował i preferował hucznych zabaw, dużych eventów, ani ciągłego poznawania wielu osób. Dla osoby, która jest mocno ekstrawertyczna, zrozumienie innych potrzeb osoby introwertycznej może być trudne, jeśli nie wykaże się odpowiednią empatią. Porozumienie między osobami o ekstrawertycznym i introwertycznym usposobieniu jest jak najbardziej możliwe, a zależy od dobrego poznania siebie nawzajem, swoich potrzeb oraz odmiennych strategii zaspokajania tego, co ważne dla danej osoby. Kluczowe są rozmowy, pokazywanie swojej perspektywy i szukanie rozwiązań sprzyjających obu stronom w obszarze wspólnej pracy nad projektem, w związku czy sposobach spędzania czasu w rodzinie.
Źródła:
- Nowak A.J., Ekstrawersja i introwersja w ujęciu C.G. Junga i R.B. Cattela. Studia Philosophiae Christianae 5/1, 1969, s. 251-259