Uzdrowiska i sanatoria w Polsce. Jaką mają specyfikę?
Samych sanatoriów jest w Polsce przynajmniej trzy razy więcej niż uzdrowisk. Co ciekawe, niektóre sanatoria wcale nie są zlokalizowane w miejscowościach uzdrowiskowych. Tak duża ilość uzdrowisk może utrudniać wybór tego najbardziej pasującego do naszych potrzeb. Które z nich cieszą się najlepszymi opiniami? Przedstawiamy wybraną przez nas listę lubianych przez kuracjuszy miejsc, z dobrodziejstw których można skorzystać w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.
Leczenie uzdrowiskowe najczęściej jest kontynuacją leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego. Do uzdrowisk kierowani są także pacjenci, odzyskujący sprawność po wypadku, leczeniu lub w procesie leczenie choroby zawodowej. Specyfika uzdrowiska musi być dostosowana do problemów zdrowotnych, z jakimi boryka się chory.
Większość polskich uzdrowisk jest elastyczna pod względem dolegliwości, z jakimi mogą zgłaszać się kuracjusze, ale są też bardziej specjalistyczne ośrodki. W znacznej części polskich uzdrowisk leczy się m.in.:
- osteoporozę,
- choroby ortopedyczno-urazowe,
- choroby reumatologiczne,
- choroby układu nerwowego,
- choroby układu trawienia,
- choroby dróg oddechowych,
- choroby kardiologiczne i nadciśnienie.
Wspomaga utrzymanie zdrowych kości.
Czym są uzdrowiska? Komu i jak pomagają?
Uzdrowiska nazywane są często kurortami. Niektórzy zamiennie używają także słowa „sanatorium”. Nie jest to jednak synonim, bo sanatorium to już konkretny zakład leczenia uzdrowiskowego. Samo uzdrowisko z kolei to miejscowość, którą wyróżnia obecność naturalnych czynników leczniczych, takich jak: wody mineralne oraz walory przyrodnicze.
O tym, jaka miejscowość może zostać nazwana uzdrowiskiem, decydują przepisy prawa. Definicję uzdrowiska zawiera ustawa z dnia 28.11.2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach uzdrowiskowych. Wynika z niej, że uzdrowisko to obszar, na którego terenie prowadzone jest lecznictwo uzdrowiskowe, wydzielony w celu wykorzystania i ochrony znajdujących się na jego obszarze naturalnych surowców leczniczych.
Jak wybrać najlepsze uzdrowisko w Polsce?
Wiele osób uważa, że polskie uzdrowiska należą do najlepszych w środkowej Europie. Pobyt w uzdrowiskowych miejscowościach doceniają pacjenci i nierzadko są gotowi dość długo czekać, by udać się do sanatorium w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.
Co trzeba brać pod uwagę, wybierając najlepsze uzdrowisko? Po pierwsze, wybór musi być uzależniony od rodzaju choroby, jaką chcemy wyleczyć. Po drugie, istotna bywa także odległość. Jedni lubią podróżować w oddalone od domu części kraju, a inni (czasem ze względu na problemy z poruszaniem), wolą zostać kuracjuszami jak najbliżej swoich rodzimych stron.
Decydując się na wybór uzdrowiska, warto także wziąć pod uwagę atrakcje danej miejscowości. Atutem najlepszych uzdrowisk w Polsce jest fakt, że łączą możliwość leczenia lub rehabilitacji z szansą na korzystanie z życia kulturalnego i odkryciem przepięknej przyrody. Bez względu na to, czy wybierasz się do kurortu prewencyjnie, czy masz wskazania do leczenia, sprawdź, które uzdrowiska cieszą się renomą.
Uzdrowiska nizinne – które mają najlepsze opinie?
Do uzdrowisk nizinnych w Polsce należą następujące miejscowości:
- Augustów,
- Krasnobród,
- Busko-Zdrój,
- Nałęczów,
- Ciechocinek,
- Połczyn-Zdrój,
- Goczałkowice-Zdrój,
- Przerzeczyn- Zdrój,
- Gołdap,
- Solec-Zdrój,
- Uniejów,
- Horyniec-Zdrój,
- Supraśl,
- Inowrocław,
- Swoszowice,
- Konstancin,
- Wieniec-Zdrój.
Jeśli chodzi o schorzenia, jakimi zajmują się poszczególne uzdrowiska, są one podobne. W wymienionych miastach i miasteczkach leczy się głównie choroby ortopedyczno-urazowe, choroby układu nerwowego, choroby reumatologiczne, choroby kardiologiczne oraz choroby górnych i dolnych dróg oddechowych.
Uzdrowisko w Ciechocinku – klasyka kuracjusza
Niekwestionowanym numerem jeden wśród nizinnych uzdrowisk jest położony w województwie kujawsko-pomorskim Ciechocinek. W polskiej wyobraźni narodowej Ciechocinek jest synonimem kurortu i miejsca wypoczynku dla seniorów. W położonym zaledwie 25 km od Torunia Ciechocinku naprawdę jest co robić.
– Miałem jechać do sanatorium do Muszyny, ale ostatecznie zmieniłem decyzję i wybrałem się do Ciechocinka – mówi Józef, artysta-plastyk, tuż po sześćdziesiątce. – Mieszkam w górach, więc postanowiłem odwiedzić miejscowość nizinną i nie żałuje! Źródła solankowe, tężnie solankowe, unikatowy klimat, piękna cerkiew św. Michała Archanioła i liczne, zadbane parki… W Ciechocinku nie można się nudzić, nawet jeśli nie jest się typowym emerytem. Każdemu polecam spacer po Parku Zdrojowym autorstwa Hipolita Cybulskiego – dodaje.
Opinię tę potwierdzają liczne wpisy w internecie i rosnąca z roku na rok liczba kuracjuszy (w 2018 roku ponad 185 000 osób skorzystało z pobytu w tym uzdrowisku). W Ciechocinku swoje lecznicze właściwości otwierają przed kuracjuszami chlorkowo-bromowe, bromowe, jodkowe, żelaziste oraz borowe wody lecznicze pochodzące z licznie występujących tutaj źródeł solankowych.
Nałęczów – uzdrowisko dla romantyków
Położony w województwie lubelskim Nałęczów to uzdrowisko zajmujące się głównie dolegliwościami sercowymi. Wysoka jonizacja powietrza służy obniżeniu ciśnienia krwi. To jednak niejedyne powody, dla których pacjenci tak chętnie wybierają się w te strony. Unikalny mikroklimat, widoki przypominające malarskie pejzaże i lecznicze wody mineralne – te czynniki przyciągają kuracjuszy jak magnes.
– Do Nałęczowa wracam, kiedy tylko mam okazję. Widok zadbanych willi w szwajcarskim stylu sprawia, że choć na nizinach, ja czuję się jak w Alpach. W dodatku te budynki w stylu secesyjnym i zakopiańskim oraz fakt, że wypoczywali tu Zofia Nałkowska, Henryk Sienkiewicz, Ewa Szelburg-Zarębina czy Bolesław Prus, dodaje temu miejscu splendoru. Doceniam też fakt, że z Nałęczowa mogę szybko podskoczyć do Kazimierza nad Wisłą – zdradza Janina, emerytowana nauczycielka języka polskiego.
Do nałęczowskich atrakcji należą jeszcze: muzeum Stefana Żeromskiego, Park Zdrojowy z mnóstwem egzotycznych roślin, muzeum Bolesława Prusa, Nadwiślańska Kolej Wąskotorowa, Park Zwierząt, Rozrywki i Rekreacji czy jedyny w Polsce basen białej glinki.
Swoszowice – uzdrowisko tuż obok miasta
Małopolskie Swoszowice to jedyne w Polsce uzdrowisko leżące w granicach dużego miasta. Dla większości krakusów „Swo” to tylko kolejna dzielnica Krakowa. Tymczasem to jedno z najstarszych w kraju uzdrowisk, znane z wód o wysokiej zawartości siarki, które wykorzystywano do kąpieli leczniczych już w XVI wieku. Na początku XIX wieku w Swoszowicach powstał dom zdrojowy z łazienkami.
Niestety w ostatnich latach uzdrowiskowy klimat Swoszowic podupadł, ale warto wykorzystać pobyt tutaj do skorzystania z oferty kulturalno-rozrywkowej Krakowa. Niedaleko od Swoszowic znajdują się również dwa rezerwaty przyrody: Cieszynianka (swoją nazwę zawdzięcza cieszynce wiosennej – rzadkiej roślinie) oraz Kozie Kąty (wyróżniają je piękne jodłowo-bukowe drzewostany).
– Na co dzień mieszkam w Krakowie, w Nowej Hucie. Do Swoszowic przyjeżdżam kilka razy w miesiącu. Uważam, że tutejsze siarczkowe wody lecznicze i specyficzny mikroklimat bardzo mi służą – opowiada Katarzyna, redaktorka dużego portalu, a na dowód swych słów deklaruje, że ostatni raz była na zwolnieniu chorobowym ponad dekadę temu.
Uzdrowiska nadmorskie w Polsce
W Polsce status uzdrowiska ma także kilka nadmorskich miejscowości. Są to „klasyki” wakacyjnych pobytów nad Bałtykiem, chętnie odwiedzane przez turystów. Nie wszyscy zdają sobie jednak sprawę, że Kamień Pomorski, Świnoujście, Kołobrzeg, Ustka, Sopot oraz Dąbki to uzdrowiskowe kurorty.
U przyjeżdżających tu kuracjuszy stosuje się talasoterapię, czyli po prostu „leczenie morzem”. Talasoterapia to zastosowanie takich zabiegów leczniczych, które zwielokrotniają oddziaływanie naturalnych dobrodziejstw środowiska nadmorskiego: piasku, alg, mułu, masy perłowej, bursztynu, ikry ryb czy aerozolu morskiej wody. Który z nadmorskich kurortów warto wybrać? Poniżej znajdziesz nasze propozycje.
Kołobrzeg – kurort z szumem morza
Znajdujący się w województwie zachodniopomorskim Kołobrzeg od lat przyciąga nie tylko amatorów wylegiwania się na plaży i szukania bursztynów. Znajdujące się tutaj sanatoria specjalizują się w leczeniu chorób ortopedyczno-urazowych, reumatologicznych, kardiologicznych, nadciśnienia, chorób górnych i dolnych dróg oddechowych, cukrzycy, otyłości, chorób endokrynologicznych, osteoporozy oraz chorób skóry. To największe w Polsce uzdrowisko leżące nad otwartym morzem, które słynie z solanki, zdrowotnego powietrza, pobliskich obfitych złóż borowiny oraz wody „Perły Bałtyku”.
– Z chorobami skóry i cukrzycą boryka się wiele osób w mojej rodzinie. Jestem diabetyczką i mam atopowe zapalenie skóry. Po wizycie w Kołobrzegu mój stan zdrowia wyraźnie się poprawia. Może to zasługa świetnej opieki medycznej, może naturalnych dobrodziejstw, a może czasu dla siebie? Tak czy siak, po serii zabiegów i spacerach brzegiem morza wracam z lepszymi wynikami – mówi Aleksandra, która stara się przynajmniej raz na dwa lata wybrać się na turnus do Kołobrzegu.
Ustka – zdrowotne wakacje nad Bałtykiem
Ustka to jedna z tych miejscowości, które łączą możliwość wakacyjnego odpoczynku ze zdrowotnymi kuracjami. Znajdujące się tutaj liczne sanatoria oferują wiele zabiegów, różnego rodzaju masaże oraz gimnastykę. Dużą popularnością cieszą się w Ustce zarówno wyjazdy rekreacyjne, jak i pobyty rehabilitacyjne oraz turnusy lecznicze.
Kuracjusze doceniają Ustkę nie tylko za wyjątkowo czyste powietrze (występuje tu zjawisko poduszki hydrotermicznej, które prowadzi do samooczyszczenia powietrza z pyłów), borowiny i termalną wodę solankową. Cenią sobie także spokojny klimat miasteczka (zwłaszcza po sezonie) i atrakcje turystyczne.
– Do Ustki od lat, po sezonie, przyjeżdżam razem z dziećmi – mówi Ilona, mama nastoletnich bliźniaczek. – Ze względu na problemy córek, korzystamy z tutejszych turnusów rehabilitacyjnych, a kiedy nie mamy zabiegów, świetnie spędzamy czas na mieście. Muzeum Figur Woskowych, Muzeum Mineralogiczne, latarnia morska czy pomnik syrenki to atrakcje, które regularnie odwiedzamy – dodaje.
Uzdrowiska podgórskie – szeroki wybór
W Polsce znaleźć można wiele uzdrowisk podgórskich. Wśród nich są miejsca cieszące się renomą w całym kraju, takie jak:
- Piwniczna-Zdrój,
- Muszyna-Zdrój,
- Iwonicz-Zdrój,
- Szczawno- Zdrój,
- Ustroń,
- Polańczyk,
- Kudowa-Zdrój.
Mniej popularne są z kolei: Cieplice-Zdrój, Czerniawa-Zdrój, Polanica-Zdrój, Długopole-Zdrój, Rymanów-Zdrój, Duszniki-Zdrój oraz Wapienne.
Szczawno-Zdrój – malownicze uzdrowisko
Jednym z najbardziej lubianych uzdrowisk na Dolnym Śląsku jest Szczawno-Zdrój. To niewielkie miasteczko zlokalizowane u podnóża Starego Chełmca. Krajobrazy jak z pocztówki, łagodny podgórski mikroklimat i wody mineralne przyciągają tutaj pacjentów po urazach oraz osoby mające choroby reumatologiczne, choroby górnych i dolnych dróg oddechowych, choroby układu trawienia, otyłość, osteoporozę czy choroby układu moczowego oraz nerek.
Pierwsze wzmianki o zdrowotnych właściwościach tego miasteczka pochodzą już z końca XVI wieku! Zachowała się wzmianka o tym, że w 1597 roku nadworny lekarz rodu Hochbergów pozytywnie ocenił wydobywane tutaj wody.Tym samym Szczawno-Zdrój jest jednym z najstarszych kurortów w Polsce. Słynie ze swojej bajkowej zabudowy (na szczególną uwagę zasługują zabytkowy Dom Zdrojowy, Teatr Zdrojowy oraz Pijalnia Wód Mineralnych i Hala Spacerowa), pięknego widoku na Sudety oraz nowoczesnego zaplecza medycznego.
– Ze względu na stan zdrowia, wrodzone problemy z nerkami i astmę spowodowaną pracą bardzo często korzystam z oferty uzdrowiskowej. Byłem w wielu miejscach, ale w Szczawnie-Zdroju się zakochałem. I to dosłownie! W czasie wędrówki po tutejszej tarasowej trasie spacerowej poznałem Emilię. Jesteśmy z sobą już dziesięć lat, a każdą rocznicę spędzamy w Szczawnie-Zdroju – zdradza Władysław, emerytowany piekarz.
Piwniczna-Zdrój – niewielkie uzdrowisko przy słowackiej granicy
Na malowniczym cyplu utworzonym przez rzekę Poprad, w zacisznej części Małopolski, znajduje się Piwniczna-Zdrój. To jedno z 9 uzdrowisk leżących na Sądecczyźnie. Piwniczna-Zdrój to uzdrowisko idealne dla tych, którzy chcą wyleczyć choroby reumatologiczne, choroby górnych i dolnych dróg oddechowych czy choroby układu trawienia i lubią zaciszne, ukryte wśród iglastych drzew miejscowości.
W Piwnicznej-Zdroju wydobywa się naturalne lecznicze wody mineralne, znane powszechnie jako „kwaśne wody”. Wyróżniają się wysoką zawartością jonów magnezowych i wapniowych, wykazując działanie neutralizujące sok żołądkowy, a powstający w wyniku reakcji chlorek wapnia działa na organizm przeciwzapalnie.
Piwniczna nie jest miasteczkiem z oszałamiającą architekturą czy zapleczem kulturalno-rozrywkowym. Nadrabia za to ilością górskich szlaków czy pobliskich tras narciarskich. Z Piwnicznej można także szybko dotrzeć do Starego i Nowego Sącza. W Piwnicznej można również przekroczyć granicę ze Słowacją.
– Na co dzień mieszkam w bloku z wielkiej płyty w Radomiu – mówi Anna, emerytowana ekspedientka. – Mnie nie potrzeba miasta, tylko ciszy, spokoju i zdrowia, a to wszystko w Piwnicznej-Zdroju mogę znaleźć. Kocham ruch i chodzenie po górach. Tatry dla mnie za wysokie, ale góry Beskidu Sądeckiego są idealne. Staram się jak najczęściej tu przyjeżdżać, żeby zaleczyć wrzody i odpocząć. Od kilku lat namawiam też koleżanki i kolegów na przyjazd tutaj – dodaje.
Kudowa-Zdrój – kurort u stóp Gór Stołowych
Kudowa-Zdrój to jedno z dobrodziejstw Ziemi Kłodzkiej. Łagodny klimat, bliskość Gór Stołowych oraz lokalne wody mineralne (Śniadecki i Marchlewski) od kilkuset lat ściągają kuracjuszy nie tylko z Polski. Swoje zdrowie przyjeżdżają podreperować tutaj osoby chorujące na choroby reumatologiczne, kardiologiczne, nadciśnienie, choroby naczyń obwodowych, układu trawiennego, choroby endokrynologiczne oraz choroby krwi i układu krwiotwórczego.
Kudowa słynie ze szczaw wodorowęglanowo-sodowo-wapniowych, żelazistych oraz borowych. Lecznicze wody nie tylko się pije, ale również wykorzystuje do terapii mineralnych i unikatowych suchych kąpieli.
Suplement diety wspierający prawidłowe funkcjonowanie układu kostno-stawowego.
Kudowa-Zdrój to uzdrowisko z tradycjami. Pierwsze wzmianki o kudowskiej wodzie pochodzą już z XVII wieku z „Glaciografii” autorstwa Aeluriusa. Pisał o dobrym smaku lokalnej wody, która „uważana była za zdrową i lecznicą i używana w dużych ilościach, była ona nad wino przekładana” (Stroynowski H., Kudowa-Zdrój, Warszawa 1950).
W tym samym wieku wybudowano w Kudowie pierwsze drewniane urządzenia kąpielowe, a w XVIII wieku otwarto pierwszą pijalnię wód mineralnych.
Istniejąca do dziś Pijalnia Wód Mineralnych odrestaurowana w klimacie dwudziestolecia międzywojennego uchodzi za najpiękniejszą tego typu budowlę w Polsce. Kuracjusze doceniają też urokliwy Park Zdrojowy i odbywający się tu rokrocznie od ponad pół wieku Międzynarodowy Festiwal Moniuszkowski. Latem Teatr Zdrojowy i Sala Koncertowa obok Pijalni rozbrzmiewają monumentalną muzyką autorstwa Moniuszki.
– Są dwa uzdrowiska, które bardzo lubię: Kudowa-Zdrój oraz Krynica-Zdrój – wylicza Stanisław, inżynier ze Szczecina. – To miejscowości, które przepięknie łączą zdrowotne właściwości natury i kojącą moc muzyki. Do Kudowy jeżdżę na Festiwal Moniuszkowski, a do Krynicy-Zdroju na Festiwal im. Jana Kiepury – wyjaśnia.
Uzdrowiska górskie
W Polsce nie brakuje również typowo górskich uzdrowisk. To aż 11 kurortów, które, przynajmniej ze słyszenia, zna większość z nas. Do uzdrowisk górskich należą:
- Jedlina-Zdrój,
- Szczawnica,
- Krynica-Zdrój,
- Świeradów-Zdrój,
- Lądek-Zdrój,
- Wysowa-Zdrój,
- Rabka-Zdrój,
- Żegiestów-Zdrój.
Świeradów-Zdrój – uzdrowisko ze świętym źródłem
Dolnośląski Świeradów-Zdrój w swe podwoje zaprasza osoby borykające się z chorobami kobiecymi, chorobami ortopedyczno-urazowymi, chorobami reumatologicznymi, chorobami górnych i dolnych dróg oddechowych, chorobami kardiologicznymi, nadciśnieniem, chorobami naczyń obwodowych, cukrzycą oraz chorobami skóry.
Historia i tradycja uzdrowiska związana jest ze świętym źródłem, które opisali Leonard Thurneysser i Kasper Schwenckfeld. Uznali oni, że w swoimi właściwościami nie odstaje od wód leczniczych kurortu SPA w Belgii lub na Węgrzech. Po takiej rekomendacji na kuracjuszy nie trzeba było długo czekać. Począwszy od XVIII wieku, mieszkańcy Świeradowa nie mogą narzekać na ich brak.
Poza dobrami naturalnymi (na uwagę zasługują zresztą nie tylko wody mineralne, ale wody radonowe, złoża borowin i łagodny podgórski mikroklimat) w Świeradowie-Zdroju nie brakuje innych atrakcji. To tutaj znajduje się najdłuższa w Sudetach modrzewiowa hala spacerowa o długości 80 metrów.
By ułatwić kuracjuszom poruszanie się po górach, kilkanaście lat temu otwarto kolej gondolową, która wywozi turystów na szczyt Sępiej Góry. Ci, którzy czują się na siłach, mogą skorzystać także z kilkunastu ścieżek rowerowych i szlaków turystyki pieszej.
– Świeradów-Zdrój to nasze miejsce na ziemi – mówią zgodnie Krystyna i Roman, którzy od prawie 20 lat regularnie odwiedzają to dolnośląskie miasto. – Ledwo człowiek odetchnie tym powietrzem, wody się napije, na borowinę pójdzie i już jakiś lepszy – przyznaje Roman. – Tu jest tak cudownie! – zachwyca się Krystyna. – W samej hali spacerowej jest tak pięknie, taka atmosfera, że ja przez tyle lat to chyba wydeptałam tam tysiące kilometrów – śmieje się księgowa z Wielkopolski.
Rabka-Zdrój – uzdrowisko dla dzieci
Jednym z najczęściej odwiedzanych uzdrowisk w Polsce jest leżąca w Małopolsce Rabka-Zdrój. To niewielkie miasto położone na styku Gorców i Beskidu Wyspowego swoje sanatoryjne usługi dedykuję szczególnie dzieciom. To chyba jedyne uzdrowisko w Polsce, w którym przeważającą liczbę kuracjuszy stanowią dzieci i młodzież.
Łagodny mikroklimat, powietrze pełne olejków eterycznych oraz złoża solankowe jodowo-bromowe o stężeniach najwyższych w Europie – tym wyróżnia się Rabka-Zdrój. Rabczańskie solanki doceniane są od wieków. Wiemy, że z ich właściwości chętnie korzystali średniowieczni możni. Według zachowanego dokumentu z 1254 roku, spisanego przez Jana Długosza, rabczańskimi solankami zarządzali mnisi z tamtejszego zakonu cystersów.
Do Rabki-Zdroju ściągają pacjenci z nerwicami, chorobami układu krążenia, układu pokarmowego, cukrzycą, ale także z chorobami kręgosłupa, wadami postawy, skoliozą i zaburzeniami rozwoju psychoruchowego.
Ze względu na fakt, że do Rabki-Zdroju na leczenie przyjeżdżają głównie dzieci, nie brakuje tu atrakcji dla najmłodszych.
- Rabkoland – czyli park rozrywki dedykowany młodszym kuracjuszom, odwrócony dom, wesoła farma,
- Park Zdrojowy z doskonałym placem zabaw,
- Muzeum Orderu Uśmiechu,
- Teatr Rabcio – tutaj mają co robić zarówno przedszkolaki, jak i starsza młodzież.
– W Rabce-Zdroju spędziłam prawie cały wiek przedszkolny – opowiada Mariola. –Kolejne operacje spowodowane dużą wadą kręgosłupa sprawiały, że rehabilitacja i rekonwalescencja były mi potrzebne przez wiele lat. Choć kojarzyły się z bólem, to uroki pobytu w Rabce w dużej mierze je rekompensowały. Uwielbiałam tu być. Bawić się z dziećmi, chodzić do teatrzyku i Rabkolandu – wspomina dzisiejsza managerka w dużej firmie.
Lądek-Zdrój – uzdrowisko z historią
„Nie ma takiego miasta Londyn. Jest Lądek. Lądek-Zdrój” – ten cytat z filmu „Miś” znają prawie wszyscy Polacy. Podobnie zresztą jak i wspomniane uzdrowisko. Lądek-Zdrój to jeden z najstarszych kurortów w Polsce i jedyny, gdzie wykorzystuje się termalne wody radoczynne siarczkowo-fluorkowe.
Na atrakcyjność uzdrowiska wpływa wiele czynników. Po pierwsze to lecznicze wody, których właściwości doceniają lekarze i pacjenci. Po drugie, malownicze położenie u stóp Śnieżnika. Nie bez znaczenia są też liczne zabytki i niezwykle urokliwa część staromiejska.
Do Lądka-Zdroju przebywają pacjenci leczący się z chorób układu nerwowego, chorób reumatologicznych, chorób naczyń obwodowych, osteoporozy i chorób kobiecych. Po zabiegach i kuracjach mogą oni wdychać zdrowe powietrze i zwiększać swoją aktywność fizyczną w czasie spacerów po miejscowym arboretum (ogrodzie z kolekcjonerskimi drzewami i krzewami), Parku Zdrojowym i licznych trasach turystyki pieszej oraz rowerowej.
Kąpiel w ciepłych źródłach termalnych o unikatowym składzie, łagodny klimat, bliskość przyrody i dobrze wyposażone sanatoria – czy kuracjusz może oczekiwać czegoś więcej?
– Kudowa-Zdrój to dla mnie raj na ziemi. Mam stresującą pracę, żyję na wysokich obrotach i raz na jakiś czas muszę się wyciszyć. Cierpię też na pewne kobiece dolegliwości, dlatego wybieram wyjazd tutaj. Kiedyś „na gorące źródła” jeździłam za granicę. Na szczęście odkryłam, że źródła termalne w Kudowie są na takim samym, a może nawet i lepszym poziomie – zachwala uzdrowisko Monika, która na co dzień pracuje w korporacji w Warszawie.
Szczawnica-Zdrój – perła Pienin
Przez wielu turystów i kuracjuszy Szczawnica uznawana jest za najpiękniejsze uzdrowisko górskie. Położona między Pieninami a Beskidem Sądeckim, praktycznie na przełomie Dunajca, zachwyca urodą o każdej porze roku. Cenionym kurortem stała się już na początku XIX wieku. W 2005 roku przedwojenny blask przywrócił Szczawnicy Andrzej Mańkowski, jednocześnie odzyskując Szczawnicę jako własność, która należała do jego pradziada – hrabiego Adama Stadnickiego.
Nazwa Szczawnica pochodzi od góralskiego określenia „szczawy”, które oznacza kwaśną wodę. Jej bogate złoża znaleźć można na terenie Szczawnicy. Dzięki temu lokalne sanatoria posiadają w swojej ofercie kąpiele mineralne i kwasowęglowe, jak również kuracje wodą pitną czy też płukanie nosa i gardła. Do Szczawnicy zjeżdżają pacjenci, którym dolegają choroby dolnych i górnych dróg oddechowych, choroby reumatologiczne oraz osoby borykające się z otyłością. Kwaśne wody wspomagają także leczenie chorób układu pokarmowego, układu moczowego i chorób alergicznych.
Szczawnica to elegancki kurort świadczący usługi na światowym poziomie. Leczniczy mikroklimat, zdrowotne wody, oryginalna architektura i górskie plenery ściągają rokrocznie setki kuracjuszy.
– Pierwszy raz do Szczawnicy trafiłam jakoś w latach 90. Leczenie było w porządku, ale samo miasteczko nie robiło wrażenia. Zaniedbane i bez charakteru. Plusem były oczywiście góry. Kolejny raz przyjechałam do sanatorium w Szczawnicy w 2019 roku i przecierałam oczy ze zdumienia. Dzisiejsza Szczawnica to prawdziwa perełka! Każdy powinien choć raz tu przyjechać – zachęca Dorota, fryzjerka z Trójmiasta.
Krynica-Zdrój – „uzdrowisko dla elit”
„Kogo nie stać na Krynicę, musi jechać za granicę” – mówiono w przedwojennej Polsce. Od ponad dwóch wieków Krynica-Zdrój uchodzi za jeden z najładniejszych i najbardziej eleganckich kurortów górskich w Polsce.
Stojąca tam Pijalnia Główna pamięta początki wodolecznictwa nad Wisłą, a wbudowane w XIX wieku Łazienki Mineralne były wówczas jednym z najnowocześniejszych obiektów tego typu na świecie. Po krynickim deptaku przechadzała się śmietanka towarzyska międzywojennej Polski, a na Sali Balowej Starego Domu Zdrojowego bawił się sam Marszałek Piłsudski. Jednym z piewców uroków Krynicy był też Jan Kiepura, który wybudował tam swoją luksusową willę „Patria”. Dla uczczenia pamięci słynnego tenora, co roku w Krynicy organizowany jest Festiwal Jana Kiepury.
Do Krynicy zjeżdżają osoby, które chcą wyleczyć się z chorób układu nerwowego, chorób reumatologicznych, chorób górnego odcinka dróg oddechowych, chorób układu trawienia, chorób kobiecych, cukrzycy, chorób krwi i układu krwiotwórczego oraz chorób nerek i układu moczowego. Alpejski klimat, naturalne wody mineralne oraz borowiny to triada składająca się na sukces Krynicy-Zdroju jako uzdrowiska.
– Pod wrażeniem Krynicy-Zdroju jestem od lat. Mieszkam na Śląsku, ale przynajmniej raz w roku przyjeżdżam tutaj. Uwielbiam spacery na Górę Parkową o poranku, zabiegi w sanatoriach oraz smak i właściwości wody Zuber – mówi Wioletta.
Wspiera prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego, a także uzupełnienia codzienną dietę w sel...
Uzdrowiska w Polsce od kilku lat przeżywają renesans. Odnowiona infrastruktura sanatoryjna, nowe atrakcje dla dzieci i dorosłych, coraz więcej wydarzeń kulturalnych. Warto udać się do powszechnie lubianych kurortów, ale też nie zaszkodzi zajrzeć do tych nieco mniej popularnych. Na pewno zyska na tym nasze zdrowie!