Wsparcie przy problemach intymnych. Pomaga chronić pochwę i układ pokarmowy przed niekorzystnymi drobnoustrojami.
Skąd biorą się infekcje intymne?
Infekcje pochwy, niezależnie od podłoża, zwykle rozwijają się na skutek zaburzeń naturalnej mikroflory bakteryjnej obecnej drogach rodnych kobiety. W jej składzie obecne są głównie pałeczki kwasu mlekowego, które poprzez obniżenie pH pochwy przyczyniają się do zwiększenia naturalnej ochrony przed rozwojem niekorzystnych drobnoustrojów wywołujących infekcje.
Mikroflora pochwy u dojrzałej, zdrowej Polki składa się głównie z pałeczek Lactobacillus fermentum, Lactobacillus plantarum, Lactobacillus delbrueckii oraz Lactobacillus gasseri. Ich obecność sprawia, że środowisko wewnątrz pochwy ulega zakwaszeniu – fizjologiczne pH pochwy wynosi około 4,5. Oprócz bakterii kwasu mlekowego, w wydzielinie pochwowej, która pokrywa śluzówkę dróg rodnych, znajdują się duże ilości śluzu, złuszczonych komórek nabłonka pochwy, przesięk naczyń krwionośnych oraz wydzielina gruczołów przedsionkowych.
Kiedy dochodzi do zaburzenia w składzie wspomnianej wydzieliny, często zmienia się również jej pH – zazwyczaj wzrasta. To z kolei otwiera wrota dla bakterii i grzybów, czego efektem jest grzybica pochwy, czy bakteryjne zapalenie pochwy.
Ponadto infekcje intymne rozwijają się nierzadko w wyniku:
- zmian hormonalnych, które towarzyszą drugiej połowie cyklu, przed miesiączką;
- stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej;
- utrzymywania kontaktów seksualnych z wieloma partnerami;
- diety ubogiej w probiotyczne bakterie, a bogatej w cukry proste i produkty wysokoprzetworzone;
- wykonywanie nasiadówek i irygacji pochwy,
- błędów higienicznych – nadmierne mycie okolic intymnych przy użyciu drażniących kosmetyków o chemicznym składzie;
- noszenia majtek wykonanych z poliestru lub innych syntetycznych tkanin;
- założenia wkładki domacicznej;
- zabiegu ginekologicznego1,2.
Jak objawia się infekcja intymna?
Infekcje intymne zwykle manifestują się dość charakterystycznie. Objawy są często na tyle dokuczliwe, że nie sposób nie zauważyć, że dzieje się coś złego. Stan zapalny pochwy najczęściej daje następujące objawy:
- uporczywe swędzenie pochwy;
- ból lub dyskomfort podczas współżycia;
- pieczenie pochwy;
- zaczerwienienie i obrzęk sromu;
- pieczenie lub ból podczas oddawania moczu;
- upławy o niestandardowej konsystencji lub zapachu.
Wydzielina zdrowej pochwy jest przeźroczysta i bezzapachowa (może mieć delikatny, nienachalny zapach). Zależnie od fazy cyklu miesiączkowego bywa biaława i kremowa, lub całkowicie transparentna i ciągliwa, niczym białko kurzego jaja. Kiedy rozwija się zapalenie pochwy, upławy mogą zmienić kolor na szary, żółty, a nawet zielony, a konsystencja na bardziej zbitą2,3.
Żel dopochwowy z kwasem hialuronowym. Wskazany w celu zapobiegania i leczenia suchości pochwy oraz w...
Nawilżające globulki z ektoiną i kwasem hialuronowym. Redukują objawy suchości pochwy, zmniejszają p...
Kapsułki dopochwowe z laktoferyną liposomalną. Do stosowania w leczeniu i profilaktyce infekcji poch...
Zalecany do leczenia pierwszych objawów dyskomfortu pochwy.
Wsparcie przy problemach intymnych. Pomaga chronić pochwę i układ pokarmowy przed niekorzystnymi dro...
Dla zdrowia układu moczowego. Miliard bakterii probiotycznych w każdej kapsułce, ekstrakt z owoców ż...
Infekcje pochwy – jakie są rodzaje zakażeń?
Grzybicza infekcja pochwy (kandydoza, drożdżakowe zapalenie pochwy)
Grzybica pochwy stanowi około 30% wszystkich zakażeń. Wywołują ją drożdżaki z rodzaju Candida. Objawy są dokuczliwe – często pojawia się nasilone swędzenie pochwy oraz obrzęk sromu. Ten typ infekcji poznasz po serowatych upławach o białym kolorze.
Waginoza bakteryjna (bakteryjne zapalenie pochwy, BV – bacterial vaginosis)
Rozwija się w wyniku namnażania bakterii beztlenowych. Nie sposób jej przeoczyć. W przebiegu waginozy pojawiają się bowiem cuchnące, wodniste upławy o szaro-białym zabarwieniu i rybim zapachu, który szczególnie intensywnie daje się wyczuć po stosunku.
Bakteryjne zapalenie pochwy (AV – aerobic vaginitis)
Infekcję wywołują bakterie tlenowe. W jej przebiegu możesz odczuwać bolesność i pieczenie pochwy oraz sromu. Dodatkowo może pojawić się zaczerwienienie błon śluzowych oraz obrzęk. Upławy mają gnilny zapach oraz żółtą barwę i lepką, ropną konsystencję. Swędzenie pochwy pojawia się rzadko.
Chlamydioza
Stan chorobowy wywołany przez bakterię Chlamydia trachomatis. Zakażenie ma miejsce podczas niezabezpieczonego kontaktu seksualnego z zainfekowanym partnerem, zatem chlamydioza jest chorobą przenoszoną drogą płciową (STD – ang. sexually transmitted disease). Z uwagi na w większości bezobjawowy przebieg, aż do 95% przypadków diagnozowanych jest przy okazji rutynowych badań ginekologicznych, kiedy to można zauważyć typowy symptom, czyli zapalenie szyjki macicy.
Rzęsistkowica (rzęsistkowe zapalenie pochwy)
Rzęsistkiem pochwowym (Trichomonas vaginalis) możesz zarazić się podczas seksu z zakażonym partnerem, ale również na skutek używania wspólnych ręczników, czy nawet korzystania z sauny i toalety publicznej. Początek infekcji jest zwykle bezobjawowy, więc wiele kobiet nawet przez wiele lat nie zdaje sobie sprawy z tego, że zostały zainfekowane. Kiedy pierwotniak zaczyna się namnażać, pojawiają się cuchnące, pieniste upławy o żółto-zielonej barwie. W badaniu we wziernikach widoczne jest zaczerwienienie szyjki macicy związane ze stanem zapalnym, a podczas oddawania moczu pojawia się pieczenie i ból.
Rzeżączka
Kolejna choroba, która przenosi się drogą kontaktów seksualnych. Wywołuje ją dwoinka rzeżączki – Neisseria gonorrhoeae. Przebieg zakażenia jest często bezobjawowy. Jeśli symptomy się pojawią, są zwykle łagodne. Występuje wtedy zapalenie cewki moczowej, objawiające się bólem i pieczeniem w trakcie mikcji oraz wyciekiem śluzowo-ropnej wydzieliny. Może również dojść do zapalenia szyjki macicy, przez co mogą pojawiać się plamienia międzymiesiączkowe oraz po stosunku. Jeśli nosicielką infekcji jest ciężarna, która rodzi naturalnie, infekcja może przenieść się na noworodka, wywołując rzeżączkowe zapalenie spojówek1,2,3.
Leczenie infekcji intymnej
W czasie oczekiwania na wizytę lekarską możesz wypróbować globulki dopochwowe bez recepty. Poproś o nie w aptece, opisując dokuczliwe objawy. Nie powinnaś jednak stosować ich na własną rękę dłużej niż przez 7 dni.
Miej na uwadze, że wizyta u ginekologa jest wskazana, ponieważ aby prawidłowo leczyć infekcję intymną, należy w pierwszej kolejności określić czynnik ją wywołujący. Tylko położna lub lekarz będzie w stanie prawidłowo zdiagnozować rodzaj zapalenia, a więc i dobrać skuteczne leczenie. Część infekcji wymaga leczenia obojga partnerów.
Leczenie grzybicy pochwy
W leczeniu kandydozy pochwy stosuje się leki przeciwgrzybicze, np. flukonazol, klotrimazol, nystatynę, mikonazol, czy tiokonazol. Formę podania leku dobiera się pod kątem preferencji pacjentki – dostępne są bowiem kapsułki, tabletki i globulki dopochwowe oraz kremy i maści. Zależnie od stosowanej substancji, terapia trwa od kilku dni do dwóch tygodni. Leczenie miejscowe często łączone jest z doustną antybiotykoterapią, np. ketokonazolem. Jeśli masz partnera, on również powinien stosować ten sam lek.
Leczenie infekcji bakteryjnej
Leczenie infekcji bakteryjnych powinno zostać poprzedzone badaniem mikroskopowym, testem pH oraz testem zapachowym wydzieliny pochwowej. W oparciu o wyniki stosuje się leczenie antybiotykami doustnymi lub dopochwowymi – najczęściej jest to metronidazol i klindamycyna. Czas trwania terapii wynosi zazwyczaj 7 dni. Objawy ustępują zwykle przed upływem tygodnia, ale nigdy nie powinnaś przerywać terapii wcześniej!
Leczenie chlamydiozy
Zakażenie chlamydią potwierdza się wymazem z szyjki macicy. Leczenie polega na zastosowaniu jednorazowej dawki azytromycyny lub tygodniowej terapii z wykorzystaniem doksycykliny. Przez cały okres kuracji powinnaś zachować abstynencję seksualną. Jeśli masz stałego partnera, on również musi poddać się leczeniu.
Leczenie rzeżączki
Aby określić rodzaj zakażenia, należy wykonać wymaz z cewki moczowej lub badanie PCR. Antybiotykiem z wyboru jest ceftriakson, a leczenie powinno obejmować oboje partnerów. Ważne jest unikanie stosunków seksualnych przez cały okres antybiotykoterapii.
Leczenie rzęsistkowicy
W diagnostyce rzęsistka pochwowego wykonuje się badanie mikroskopowe wymazu z pochwy oraz badanie PCR. Leczenie rzęsistkowicy polega na podaniu metronidazolu lub tinidazolu zarówno pacjentce, jak i jej partnerowi. Ważne jest także unikanie stosunków płciowych podczas terapii oraz regularne badania kontrolne, aby upewnić się, że infekcja została skutecznie wyleczona2,3,4.
Źródła:
- Stefanowicz E., Grzybicze zapalenie sromu i pochwy (świąd sromu). Jakie są powody i sposoby leczenia grzybicy pochwy i sromu, Medycyna praktyczna dla Pacjentów 2021,
- M. Miller, Nawrotowe zapalenie sromu i pochwy – porady dotyczące leczenia, Ginekologia po Dyplomie 2014;16(5): 59-68,
- Stanowisko zespołu ekspertów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego w sprawie leczenia ostrego i nawrotowego grzybiczego zapalenia pochwy i sromu – stan wiedzy na 2008 rok. Ginekol Pol. 2008; 79, 638–652.
- Europejskie zalecenia dotyczące postępowania diagnostycznego i leczniczego w zakażeniach Chlamydia trachomatis 2015. Lanjouw E., Ouburg S., de Vries H.J., Stary A., Radcliffe K., Unemo M. Przegląd Dermatol. 2017, 104.