Maść na zespół cieśni kanału nadgarstka. Zmniejsza dolegliwości bólowe, poprawia czucie w palcach.
Czym jest zespół cieśni nadgarstka?
Ucisk na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka występuje znacznie częściej u kobiet, niż u mężczyzn, zwłaszcza po 50. roku życia. Na zespół cieśni nadgarstka narażone są bardziej osoby pracujące w zawodach takich jak m.in.: pracownik biurowy, informatyk czy też muzyk grający na gitarze, co ma związek z powtarzającym się ruchem palców i nadgarstka.
Należy zaznaczyć, że zespół cieśni nadgarstka może towarzyszyć niektórym chorobom, takim jak:
- gruźlica,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- twardzina układowa,
- cukrzyca,
- akromegalia,
- niedoczynność tarczycy,
- złamania kości.
Ponadto zespół cieśni nadgarstka może występować w ciąży, zwłaszcza w III trymestrze. Ucisk na nerw może być również spowodowany urazami mechanicznymi.
Objawami zespołu cieśni nadgarstka są:
- dyskomfort w okolicy kciuka, palca wskazującego i serdecznego, w tym uczucie mrowienia i drętwienia,
- osłabienie mięśni okolicy nadgarstka, czasami ich zanik,
- brak precyzji wykonywanych ruchów.
Osoby, które cierpią z powodu zespołu cieśni nadgarstka, mają duży problem z utrzymywaniem przedmiotów, pisaniem, a nawet zaciskaniem dłoni w pięść. Czasami niemożliwe staje się także prowadzenie samochodu. Te dokuczliwe objawy nasilają się w nocy i są powodem wybudzenia. Początkowo symptomy zespołu cieśni nadgarstka mogą być okresowe, jednak z czasem nasilają się lub powtarzają z większą częstotliwością.
Biorąc pod uwagę intensywność natężenia objawów, zespół cieśni nadgarstka podzielono na 3 stopnie:
- 1. stopień – obejmuje krótkotrwałe drętwienie palców. Może pojawić się ból palców (poza najmniejszym). Uporczywe drętwienie ma miejsce głównie w nocy i przemija po zmianie pozycji;
- 2. stopień – do typowych objawów dołącza mrowienie i pieczenie. W niektórych przypadkach pojawia się również zanik mięśni kciuka;
- 3. stopień – zanik mięśni staje się bardziej rozległy. Doprowadza to do upośledzenia sprawności całej dłoni, a także ręki.
Leczenie zespołu cieśni nadgarstka
Kiedy pojawią się pierwsze objawy zespołu cieśni nadgarstka, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza. Czasami schorzenie nie wymaga specjalistycznej interwencji, a wdrożone zostaje jedynie leczenie zachowawcze. Niemniej jednak sposób leczenia uzależniony jest od decyzji lekarza. Aby mógł on ustalić dokładne rozpoznanie, konieczne jest wykonanie dodatkowych badań, w tym m.in. obrazowania techniką rezonansu magnetycznego, przewodzenia nerwowego czy też elektromiografii.
Częstym postępowaniem w przypadku zespołu cieśni nadgarstka jest rehabilitacja. Może ona obejmować m.in.
- magnetoterapię,
- kinezyterapię,
- elektroterapię,
- kąpiele wirowe,
- ultradźwięki,
- laseroterapię.
W skrajnych przypadkach konieczne jest przeprowadzenie operacji, której celem jest usunięcie przyczyny ucisku na nerw pośrodkowy. Rokowania takiego zabiegu są bardzo dobre i długotrwałe. Szacuje się, że objawy ustępują wówczas w 70-90% przypadków. Operacja wykonywana jest metodą klasyczną lub endoskopową. Warto jednak pamiętać, że aby zabieg przyniósł oczekiwany efekt, konieczne jest wdrożenie ćwiczeń usprawniających.
Polecany osobom pragnącym utrzymać prawidłową kondycję układu kostno-chrzęstnego, narażonym na przeciążenia stawów.
Maść na zespół cieśni nadgarstka
Korzystnym wsparciem leczenia jest wykonywanie masażu nadgarstka i przedramienia za pomocą maści o specjalnie opracowanym składzie. Naturalne składniki aktywne, które wykazują najlepsze działanie przeciwzapalne to m.in.:
- skrzyp polny,
- przetacznik leśny,
- świetlik łąkowy,
- chmiel zwyczajny,
- rozmaryn lekarski.
Redukcję odczucia bólu zapewnia np. mentol.
Masaż cieśni nadgarstka. Jak wykonać?
Technik wykonywania masażu na zespół cieśni nadgarstka jest wiele. Ważne jest, aby podczas jego wykonywania dochodziło do rozluźnienia mięśni. Kontrolowany ucisk, poprawia stan powięzi poprzez m.in. normalizację napięcia. Dzięki temu dochodzi do zmniejszenia stanu zapalnego, poprawy ukrwienia i odżywienia okolicznych tkanek.
Do wykonania masażu można wykorzystać piłeczki lub niewielkich rozmiarów rollery. Część z dostępnych na rynku masażerów jest elektryczna, co dodatkowo daje możliwość wprowadzania tkanek w wibrację, a to z kolei zmniejsza dolegliwości bólowe.
Profilaktyka zespołu cieśni nadgarstka
Osoby, które w przeszłości doświadczyły zespołu cieśni nadgarstka, powinny wdrożyć profilaktykę, która znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju schorzenia w przyszłości.
Przykładowe działania profilaktyczne obejmują:
- kontrolę masy ciała,
- leczenie chorób, które mogą przyczynić się do rozwoju schorzenia,
- wykonywanie ćwiczeń usprawniających,
- poprawa ergonomii pracy, zwłaszcza podczas pracy przy biurku.
Maść na zespół cieśni kanału nadgarstka. Zmniejsza dolegliwości bólowe, poprawia czucie w palcach.
Źródła:
- R. Gołąbek i P. Majcher. Zespół cieśni nadgarstka, “Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe”, nr 1, 2018.
- E. Kobryńska, A. Zalewska, M. Graczyk i in. Wpływ fizykoterapii na stan pacjentki z zespołem cieśni nadgarstka i chorobą Raynauda, “Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu”, nr 27, 2021.
- J. Litak, C. Grochowski, P. Szmygin i in., Zespół cieśni nadgarstka – leczenie, “Journal of Education”, nr 1, 2017.