Dla zdrowia układu moczowego. Miliard bakterii probiotycznych w każdej kapsułce, ekstrakt z owoców żurawiny i witamina C.
Co to są infekcje intymne?
Infekcja intymna u mężczyzn to termin obejmujący szeroko pojęte stany zapalne i zakaźne, które dotyczą narządów płciowych. Wywołują je nie tylko mikroorganizmy – takie, jak bakterie, wirusy czy grzyby, ale również czynniki zewnętrzne – na przykład niewłaściwa higiena, niezabezpieczony seks czy korzystanie z basenu i sauny.
Chociaż tocząca się infekcja intymna może manifestować się podobnie do choroby wenerycznej, jej źródło nie zawsze musi być wynikiem kontaktów seksualnych. Rozróżnienie między infekcjami a chorobami przenoszonymi drogą płciową jest istotne dla właściwego zrozumienia ich przyczyn, objawów oraz metod leczenia. Kluczowe jest zrozumienie, że infekcje intymne nie są wyłącznie kobiecym problemem i mogą dotykać mężczyzn w każdym wieku, a ich rozpoznanie i leczenie nie powinno być bagatelizowane1,2.
Najczęstsze infekcje intymne u mężczyzn
Wiedza o tym, z jakim typem infekcji intymnej możesz spotkać się w ciągu swojego życia, jest kluczowa w procesie szybkiego rozpoznawania i leczenia problemów zdrowia intymnego.
Do najczęstszych infekcji genitalnych zaliczamy:
Zapalenie cewki moczowej
Zapalenie cewki moczowej jest jedną z najczęściej zgłaszanych męskich infekcji intymnych. Charakteryzuje się bólem lub pieczeniem podczas oddawania moczu, zaczerwienieniem, a nawet obrzękiem ujścia cewki. Dodatkowo może pojawić się ropna wydzielina oraz ogólny dyskomfort w okolicach genitaliów.
Leczenie zależy od typu zapalenia – w pierwszej kolejności należy więc określić, jaki patogen wywołał infekcję. Jeśli są to bakterie, należy zastosować antybiotykoterapię. Jeśli zapalenie cewki rozwinęło się na tle choroby przenoszonej drogą płciową, podaje się leki przeciwdrobnoustrojowe. Ważne jest dokończenie całego przepisanego cyklu antybiotykowego, nawet jeśli objawy szybko ustępują.
Oprócz bakterii, za zapalenie cewki moczowej mogą odpowiadać następujące patogeny przenoszone drogą płciową:
- Dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae) – objawia się bólem podczas oddawania moczu oraz wydzieliną z cewki. Antybiotykoterapia obejmuje podawanie ceftriaksonu i azytromycyny lub doksycykliny.
- Rzęsistkowica (Trichomonas vaginalis) – w leczeniu stosuje się leki przeciwpierwotniakowe, najczęściej metronidazol i tinidazol.
- Chlamydioza (Chlamydia trachomatis) – zapalenie przebiega z wyciekiem z cewki oraz objawami dyzurycznymi. Leczenie prowadzi się z wykorzystaniem azytromycynyny i doksycykliny.
Grzybica prącia
Grzybicę penisa powodują grzyby z rodzaju Candida. Najbardziej charakterystyczne objawy obejmują zaczerwienienie i podrażnienie skóry prącia. Skóra w tej okolicy może wyglądać na przekrwioną i być wrażliwa na dotyk. Dodatkowo odczuwalny jest intensywny świąd lub pieczenie. Często pojawia się również biała, grudkowata wydzielina, a w zaawansowanych przypadkach mogą wystąpić bolesne pęknięcia skóry. Seks lub oddawanie moczu może być bolesne.
Grzybica prącia rozwija się w warunkach podwyższonej wilgotności i ciepłoty – jeśli mężczyzna nosi syntetyczną, ciasną bieliznę, środowisko dla rozwoju grzybów jest szczególnie sprzyjające. Ponadto pojawia się ona częściej u osób z obniżoną odpornością, np. z powodu cukrzycy, stosowania kortykosteroidów czy też w wyniku chorób autoimmunologicznych. Zakażenie pojawić się może w trakcie antybiotykoterapii, kiedy naturalna flora bakteryjna zostaje zaburzona. Co ważne, grzybica przenosi się również drogą płciową, zatem na czas infekcji i leczenia należy powstrzymać się od zbliżeń.
Leczenie grzybicy prącia powinno być prowadzone pod okiem lekarza – samoleczenie bez konsultacji medycznej może prowadzić do pogorszenia objawów. Aby pozbyć się infekcji, stosuje się miejscowo kremy i maści przeciwgrzybicze lub leki doustne. W trakcie terapii kluczowe jest utrzymanie właściwej higieny okolic intymnych, unikanie nadmiernego pocenia się i noszenie przewiewnej bielizny. Zaleca się prowadzenie leczenia u obojga partnerów, aby uniknąć nawrotów infekcji.
Lek bez recepty INUPRIN zawiera jako substancję czynną inozyny pranobeks, która wykazuje działanie przeciwwirusowe i pobudzające czynność układu odpornościowego.
Opryszczka genitalna
Opryszczka narządów płciowych, znana także jako opryszczka genitalna, jest chorobą wirusową wywoływaną przez wirus opryszczki pospolitej HSV-2 (ang. Herpes-Simplex Virus Type-2). Najbardziej typowe jest pojawienie się pęcherzy i owrzodzeń na narządach płciowych – mogą być one bardzo bolesne. U niektórych mężczyzn mogą wystąpić ogólne objawy, takie jak gorączka i powiększenie węzłów chłonnych, szczególnie podczas pierwszego epizodu infekcji. W przypadku owrzodzeń obecnych w okolicy cewki moczowej odczuwalny jest ból podczas mikcji.
Chociaż lek na opryszczkę nie istnieje, to leki przeciwwirusowe, takie jak acyklowir, walacyklowir lub famcyklowir, mogą pomóc kontrolować jej objawy oraz skrócić czas trwania epizodu i zmniejszyć nasilenie dokuczliwych objawów. Ból i dyskomfort można załagodzić, stosując ciepłe kąpiele. Należy też unikać noszenia ciasnej bielizny z materiałów, które nie pozwalają skórze oddychać. Osoby z opryszczką narządów płciowych powinny unikać aktywności seksualnej podczas aktywnych epizodów i stosować środki ochrony, takie jak prezerwatywy, aby zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa na partnerów. Wykwity goją się bez pozostawiania blizn, lecz mogą pojawiać się ponownie, zwłaszcza pod wpływem stresu czy zmęczenia.
Lek bez recepty INUPRIN FORTE zawiera jako substancję czynną inozyny pranobeks, która wykazuje działanie przeciwwirusowe i pobudzające czynność układu odpornościowego.
Zapalenie żołędzi i napletka
Zapalenie żołędzi i napletka, znane medycznie jako balanoposthitis, to stan zapalny, który może dotknąć mężczyzn w każdym wieku. W jego przebiegu pojawia się miejscowy obrzęk i zaczerwienienie, a cały obszar jest wrażliwy na dotyk. Często towarzyszącym objawem jest też uciążliwy świąd. W zaawansowanych przypadkach napletek może stać się tak obrzęknięty, że trudno jest go ściągnąć, co może prowadzić do stanu znanego jako fimoza. Pod napletkiem może zbierać się wydzielina o nieprzyjemnym zapachu, szczególnie jeśli zapalenie jest efektem infekcji bakteryjnej.
Do zapalenia żołędzi i napletka prowadzi niewystarczająca higiena, infekcje grzybicze i bakteryjne oraz niektóre choroby skóry, takie jak łuszczyca, a także reakcje alergiczne.
Wybór leczenia zależy od przyczyny zapalenia. Jeśli jest to infekcja bakteryjna, stosuje się antybiotyki. W przypadku grzybicy skuteczne są środki przeciwgrzybicze. Ważne są również zmiany w rutynie higienicznej. Regularne i staranne mycie obszaru genitalnego jest kluczowe w zapobieganiu i leczeniu zapalenia żołędzi i napletka. Ważne jest, aby skóra była sucha, a bielizna przewiewna. W przypadku obrzęku i zaczerwienienia warto zastosować krem przeciwzapalny, a jeśli zapalenie jest wynikiem chorób współistniejących, należy leczyć również tę podstawową przyczynę. W przypadku nawracających epizodów balanoposthitis lub wystąpienia powikłań, takich jak zwężenie napletka, konieczna może być konsultacja urologiczna, a nawet leczenie chirurgiczne1,2,3,4.
Składniki preparatu przyczyniają się do regulacji aktywności hormonalnej u mężczyzn. Kompleks biologicznie aktywnych substancji, astaksantyna oraz mio-inozytol chronią kom...
Choroby weneryczne u mężczyzn
Choroby weneryczne, inaczej choroby przenoszone drogą płciową (STD), stanowią znaczące zagrożenie dla zdrowia seksualnego. Oto jak się objawiają oraz jak wygląda leczenie:
Wrzód miękki
Wrzód miękki, znany również jako chancroid, powoduje bakteria Haemophilus ducreyi. Infekcja ta charakteryzuje się bolesnymi owrzodzeniami na narządach płciowych oraz powiększonymi węzłami chłonnymi w pachwinach. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków, takich jak azytromycyna lub ceftriakson.
Kiła
Kiła jest chorobą weneryczną wywoływaną przez bakterię Treponema pallidum. Charakteryzuje się wieloetapowym przebiegiem, począwszy od bezbolesnych owrzodzeń na narządach płciowych, przez wysypki skórne, aż po poważne komplikacje neurologiczne i sercowo-naczyniowe w późniejszych stadiach. Wczesne wykrycie i leczenie antybiotykami, zazwyczaj penicyliną, jest kluczowe dla skutecznej terapii
HIV
Ludzki wirus niedoboru odporności (HIV – ang. Human Immunodeficiency Virus) atakuje układ odpornościowy, prowadząc do stopniowego jego osłabienia. Bez leczenia, HIV może przekształcić się w AIDS (ang. Acquired Immune Deficiency Syndrome – zespół nabytego niedoboru odporności), czyli stan charakteryzujący się ciężkimi infekcjami oportunistycznymi i nowotworami. Leczenie antyretrowirusowe (ART) pozwala na kontrolowanie replikacji wirusa i utrzymanie dobrego stanu zdrowia.
HPV
Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV – ang. Human Pappiloma Virus) jest najczęstszą infekcją przenoszoną drogą płciową. Niektóre typy HPV mogą objawiać się występowaniem brodawek płciowych (kłykciny kończyste), inne zaś są związane z większym ryzykiem rozwoju nowotworu, w tym raka szyjki macicy, penisa oraz odbytu. Szczepionka przeciwko HPV oferuje skuteczną ochronę przed najbardziej niebezpiecznymi typami wirusa4,5,6.
Źródła:
- Sexually transmitted infections (STIs) | WHO https://www.who.int/en/news-room/fact-sheets/detail/sexually-transmitted-infections-(stis) [dostęp z 09.12.2023]
- Workowski, KA, Bachmann, LH, Chang, PA, et. al. Sexually Transmitted Infections Treatment Guidelines, 2021. MMWR Recomm Rep 2021; 70(No. 4): 1-187.
- James C, Harfouche M, Welton NJ, et al. Herpes simplex virus: global infection prevalence and incidence estimates, 2016. Bull World Health Organ. 2020;98(5):315-329.
- Workowski KA, Bachmann LH, Chan PA, et al. Sexually transmitted infections treatment guidelines, 2021. Human papillomavirus (HPV) infection. MMWR Recomm Rep. 2021;70(No. RR-4):1-187.
- Centers for Disease Control and Prevention. Sexually Transmitted Disease Surveillance 2020. Syphilis. Atlanta: U.S. Department of Health and Human Services; April 2022.
- Hobbs M, Seña EC, Swygard H, Schwebke J. Trichomonas vaginalis and Trichomoniasis. In: KK Holmes, PF Sparling, WE Stamm, P Piot, JN Wasserheit, L Corey, MS Cohen, DH Watts (editors). Sexually Transmitted Diseases, 4th edition. New York: McGraw-Hill, 2008, 771-793.